Tılsımlar Mecmuası

Tılsım, lügatlerde “sır, gizli ve kapalı mana, muamma, bilmece” gibi anlamlara geliyor.

Risale-i Nur, Kur’ân ve hadis-i şeriflerdeki ince manaları da ortaya koyarak, dinin yüzyıllar içerisinde —bazı hikmetler gereği— mana olarak kapalı kalmış, hatta tam keşfedilip anlaşılamadığı için kimilerince hücum ve inkâra da uğramış meselelerine tam bir açıklıkla izahlar getiren, bir bakıma bu yönüyle de bir tecdid yaparak Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaat akidesini muhafaza eden muhteşem bir eser külliyatı, muazzam bir İslâm medeniyeti birikimidir aynı zamanda.

Risale-i Nur, dinin ve imanın akıldan uzak görülen meselelerini, ihtiva ettiği bazı mecaz ve müteşâbih ifadeler sebebiyle Kur’ân’ın ve Hadisin anlaşılması çetin hususlarını bir ikram-ı İlâhî olarak yedisinden yetmişine, hiçbir tahsili olmayanından en yüksek tahsillisine kadar her tabakadan insana hitap edecek tarzda aklî deliller ve muknî temsillerle izah ve ispat etmiştir.

İşte Tılsımlar Mecmuası, —müellif-i muhteremin ifade ettiği şekilde— Risale-i Nur’un ve dinin ve imanın ve Kur’ân’ın yüzer muamma ve tılsımlarının keşfiyâtından “bir kısmını” beyan eder. Dolayısıyla keşfedilen din tılsımları, eserde yer alan parçalardan ibaret de görülmemelidir. Nitekim Üstad Bediüzzaman Hazretleri, Risale-i Nur’da “yüze yakın din tılsımı” ve “hakaik-ı Kur’âniye muamması”nın hall ve keşfedildiğini bildirmektedir. Eserde, bunların en mühimmi yer almaktadır. Risale-i Nur’un pek çok yerinde müteferrik parçalar halinde bu “yüze yakın din tılsımının” keşfedildiğini, dikkat ve tefekkürle mütalaa edenler elbette takdir edeceklerdir.